Andrzej Pepłoński, urodzony 9 stycznia 1944 roku w Markach, to postać, która odcisnęła swoje piętno na polskiej historii. Jako historyk specjalizujący się w dziejach wywiadu II Rzeczypospolitej, miał znaczący wkład w badanie i pola, które są często niedoceniane przez współczesnych historyków.
W swoim życiu pełnił również funkcje wojskowe i mundurowe. Był podpułkownikiem Milicji Obywatelskiej oraz inspektorem Policji, co świadczy o jego bardzo różnorodnych doświadczeniach zawodowych. Jego wiedza i umiejętności pozwoliły mu analitycznie patrzeć na wydarzenia historyczne, z perspektywy zarówno teoretycznej, jak i praktycznej.
Andrzej Pepłoński zmarł 28 sierpnia 2021 roku w Kobylnicy, pozostawiając po sobie cenny dorobek naukowy i pamięć wśród kolegów badaczy oraz pasjonatów historii.
Życiorys
Andrzej Pepłoński był znaną postacią, której kariera obejmowała wiele lat służby w różnych instytucjach. Od 1965 do 1975 roku pełnił funkcję milicjanta w Milicji Obywatelskiej. W 1975 roku podjął studia w Akademii Spraw Wewnętrznych, które zakończył w 1978 roku. Następnie rozpoczął karierę akademicką, pracując jako wykładowca w ASW w latach 1978–1982, a później jako starszy wykładowca do 1983 roku.
W 1983 roku uzyskał stopień doktora i wkrótce potem został adiunktem. W 1989 roku, w Wojskowym Instytucie Historycznym, uzyskał habilitację, na podstawie pracy zatytułowanej Służby wywiadowcze w Polskich Siłach Zbrojnych na Zachodzie 1939–1945. W trakcie swojej kariery w Milicji Obywatelskiej zakończył służbę w stopniu podpułkownika.
W 1990 roku pomyślnie przeszedł proces weryfikacji i wstąpił do Policji. W latach 1990–1992 był zastępcą komendanta Wyższej Szkoły Policji w Szczytnie, gdzie zajmował się sprawami naukowo-dydaktycznymi, pełniąc jednocześnie funkcję inspektora Policji. Po przejściu na emeryturę w 1994 roku, podjął pracę na Pomorskiej Akademii Pedagogicznej w Słupsku, gdzie zakończył swoją karierę akademicką.
W 2001 roku otrzymał tytuł profesora, a w latach 2004–2008 sprawował funkcję dziekana Wydziału Filologiczno-Historycznego. Ponadto, od 2008 do 2012 roku był kierownikiem nowo powstałej Katedry Bezpieczeństwa Narodowego. Andrzej Pepłoński był także ekspertem w Polsko-Brytyjskiej Komisji Historycznej, która miała na celu badanie dokumentacji działalności polskiego wywiadu oraz współpracy z brytyjskim wywiadem, powołanej przez premierów obu krajów w latach 2000–2004.
W 1996 roku jego wkład w historię został doceniony poprzez przyznanie nagrody „Przeglądu Wschodniego” za opracowanie książki Wywiad Polski na ZSRR 1921–1939. Po zakończeniu obfitej kariery zawodowej, Andrzej Pepłoński został pochowany na Starym Cmentarzu w Słupsku.
Publikacje książkowe
Andrzej Pepłoński jest autorem licznych prac, które poświęcone są tematyce wywiadu, kontrwywiadu oraz emigracji politycznej. Oto zestawienie jego najważniejszych publikacji:
- Polska emigracja polityczna a grupy antysocjalistyczne w kraju w latach 1976–1984 (1985) – współautorstwo z Feliksem Bielakiem,
- Służby wywiadowcze Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie (1939–1945) (1988),
- Policja Państwowa w systemie organów bezpieczeństwa Drugiej Rzeczypospolitej (1991),
- Wywiad Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie 1939–1945 (1995),
- Wywiad Polski na ZSRR 1921-1939 (1996),
- Wywiad w wojnie polsko-bolszewickiej 1919–1920 (1999),
- Kontrwywiad II Rzeczypospolitej (2002),
- Wywiad a dyplomacja II Rzeczypospolitej (2004),
- Między Warszawą a Tokio – Polsko-japońska współpraca wywiadowcza 1904–1944 (2005) – współautorstwo z Hiroaki Kuromiyą,
- Wywiad gospodarczy. Historia i współczesność (2005) – współautorstwo z Leszkiem Korzeniowskim,
- Wojna o tajemnice. W tajnej służbie Drugiej Rzeczypospolitej 1918–1944 (2011).
Przypisy
- nekrolog, IH Akademia Pomorska w Słupsku
- Zmarł prof. Andrzej Pepłoński, pracownik Akademii Pomorskiej, specjalista od historii wywiadu II RP
Oceń: Andrzej Pepłoński